Chruthaigh an lagbhrú -atá ag séideadh anois go fíochmhar san iarthar (bhí tuairisc de ghaoth ag 122km/u i mBéal an Mhuirthead, agus tá rabhadh ann do ghaoth fórsa gála 12!)- chruthaigh sé na coinníollacha cuí cúpla lá ó shin dos na tarraing-isteach-tonnmharcaigh triail a bhaint as áit "nua" le haghaidh an spóirt.
Táid ina dtost faoi shuíomh na toinne. Rud is gnáth le tonnmharcaigh mar, de ghnáth, is daoine an-leithleasach féin-dúghafa iad.
Creideann siad gur leosan an fharraige agus na tonnta a chruthaíonn an aimsir! Níor mhaith leo dá mbeadh a fhios ag éinne eile cá bhfuil an tonn a bhfuilid ag déanamh mór di.
Tá sé mar an gcéanna do thonnmharcaigh uilig, is cuma cén saghas toinne atá i gceist, beag nó mór. Spórt aonarach is ea é agus spreagann sé an saghas meoin sin i measc a bhallraíochta.
Chomh maith leis an miseféineachas rábach ina measc cuireann siad a logainmneacha féin ar na tonnta, nó an áit a bhfuilid ar aon chaoi. Is é Aill na Searrach an sampla is fearr den mheon seo. Sin ainm dúchas an áit, ach cuireann siadsan "Aileens" air!
Déantar mar an gcéanna le gach tonn eile a bhfuil aithne agam air timpeall na tíre. "Pink Rocks" "Blasters" "Lefts"etc agus ar ndóigh an ceann nua seo "Prowlers". Amhail is nach raibh na háiteanna seo ainmnithe le míle bliain anuas ag an gcultúr dúchais.
Ar aon nós, go bhfios dom, tá an ceann "nua" seo lonnaithe 2 mhíle amach ó Mhullach Mór i gcontae Shligigh.
No comments:
Post a Comment